In het rijk van Karel de Vijfde ging de zon nooit onder - een verwijzing naar zijn Spaanse bezittingen in Zuid-Amerika. Het was niet alleen dezelfde zon die zowel Madrid als de koloniale steden in Amerika bescheen, ook klonk daar aanvankelijk dezelfde muziek. De steden waren bolwerken van de Spaanse macht en cultuur. De Spaanse barokarchitectuur drukte een groot stempel op het continent. Maar de uit Europa meegenomen  barokmuziek en de populaire, traditionele muziek beïnvloedden elkaar juist.  Rond de nieuw gebouwde barokkathedralen, met hun maestros de capilla en vers aangevoerde musici uit Europa, ontstonden overzeese centra van muzikale excellentie. Er werd ook kerkmuziek in inheemse talen geschreven, gebaseerd op traditionele muziek.